Mana diye anlama der Verim diye kazanca der Hýrçýn diye öfkeliye der Zýpýr diye yerinde duramayan der Meram diye istemeye der Pölüm pörçük diye paramparçaya der Eruh diye ermiþe der Lodos diye rüzgara der Elzem diye acýya der Temra diye çile der Terminal diye otogara der Nizam diye disipline der Battal diye hantala aðýra der Temenni diye dileðe der Valiz diye bavula der Meþhur diye ünlüye der Müessese diye firmaya der Mühlet diye süreye der Azar diye terslemeye der Týnlamak diye söz dinlemeye der Nezle diye burun akýntýsýna der Buðu diye pusa neme der Afallamak diye bocalamaya der Yaþ diye çocuða der Süygü diye sevgiye der Garez diye kine der Zahmet diye güçlüðe der Atik diye çevige der Tuðrul diye doðrula der Dirhem diye çok aza der Ahmak diye þapþala der
Sedat hunkar Karamecnun Cennetullah
Sosyal Medyada Paylaşın:
sedat hünker Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.