Zorunamý gitti caným zoruna En güzel yýllarým bitti uðruna Kapanmaz yaralar açtýn baðrýma Son sözümü mahþer günü söylerim
Sel oldu göz yaþým akar yollara Býraktýn þeref’im riya dillere Muhtaç ettin beni nankör kullara Son sözümü mahþer günü söylerim
Piþman olman fayda etmez bilmedin Bir gün olsun þu gönlüme gülmedin Beddu’ama bile layýk olmadýn Son sözümü mahþer günü söylerim
Gülmeyen yüzümün sebebi sensin Canlýlar cansýzlar þahit bilesin Seninde yuvana baykuþlar insin Son sözümü mahþer günü söylerim
En büyük hatamdý güvenmek sana Bir gün kavuþurmuþ insan insana Yapýþýr ah’larým elbet yakana Son sözümü mahþer günü söylerim
Mehmet Daðal gülmeyen bu yüzümle Yüreciðim doldu taþtý hüzünle Yaradan’a sýðýnýrým ben özümle Son sözümü mahþer günü söylerim Mehmet Daðal*PAMUKKALE*DENÝZLÝ* Sosyal Medyada Paylaşın:
MEHMET DAĞAL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.