NERE GİTSEM BENİMLE
Bozulmuþ dünyânýn çarký dönmüyor
Deli gönül þu daðlardan inmiyor
Ýçimde bir ateþ yanar sönmüyor
Nere gitsem nasýl etsem benimle
Baharý kýþ gibi yazý güz gibi
Kayya kuyusumu görünmez dibi
Yüz yaþýna deðsem sanki bir sabi
Nere gitsem nasýl etsem benimle
Öðüt verdim kafasýna girmedi
Gözleri bakýyor aklý ermedi
Baðýndaki lâle gülün dermedi
Nere gitsem nasýl etsem benimle
Sanki gölge gibi benim peþimde
Çalýþtým didindim kâr yok iþimde
Yüze gülen râbet yoktur eþimde
Nere gitsem nasýl etsem benimle
Dert yandým durnaya gökteki kuþa
Yere girsen gelir kaderin baþa
Saklandým kuytuya kayaya taþa
Nere gitsem nasýl etsem benimle
Peþim býrakmýyor bu bir kadermi
Baþým beynim karýþtýrýr kedermi
Aklým alýp beni deli edermi
Nere gitsem nasýl etsem benimle
Osmaným yol alam yüce daðlardan
Tad almadým mor sümbüllü baðlardan
Hesap yaptým gelip geçen çaðlardan
Nere gitsem nasýl etsem benimle
OSMAN AKSOY
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.