Aramadım

Gündüzlerim zindandýr gecelerim bir kabus
Yýldýzlarý üstüme örtünüp saramadým
Dört yaným dikenli tel ben müebbete mapus
Gurbet meskenim oldu sýlaya varamadým.


Vuslat sancýsý daim, sancýnýn dermaný yok
Sultanýn hekimlere okunur fermaný yok
Ekilen biçilecek, ekinin harmaný yok
Eken kim, biçilen ne? Bir akýl soramadým.


Ayaðýmda prangalar kelepçe ellerimde
Notalar düðümlendi sazýmýn tellerinde
Haykýramadýðým söz kilitli dillerimde
Ahraz oldum derdimi söyleyip duramadým


Esaret zincirleri tüm bedenimi sardý
Caným dediðim dostlar iyi günümde vardý
Beklediðim vuslat ki o kaf daðýnýn ardý
Hayalde düþte olsa aklýmý yoramadým.


Bile bile aldandým dilimi yuttum, sustum
Tatlý dili dýþarý; zehri içime kustum
Zaptedilmez aslanken yattýðým yere pustum
Keskin pusat elimde kuru dalý kýramadým


Dünya malý dünyada; ne mal ne mülk, gözüm yok
Takatim hiç kalmadý söyleyecek sözüm yok
Firari’yim arkamda býrakacak izim yok
Bâki olan hakkýmý kullarda aramadým.

( FÝRÂRÝ )
Hüseyin ZARAR
29/12/2020
Sosyal Medyada Paylaşın: