HAZAN MEVSÝMÝNDE DÜÞEN BÝR YAPRAK
Hazan mevsiminde düþen bir yaprak
Güze girdik deriz biz de bakarak
O istese bile aðaçta kalmak
Yaprak dahi O’ndan izinsiz düþmez...
Yaðmurla ýslandý kuruyan toprak
Yeþillenmez yoksa kalýrdý kurak
Yaradan’a aslâ sen kalma uzak
Tohum bile O’ndan izinsiz bitmez...
Baþýný çevir de sen bir göðe bak
Göremezsin orda aslâ bir çatlak
En güzel vekîldir sen O’na býrak
Yýldýz dahi O’ndan izinsiz düþmez...
Denizi yarsa da gitmez gemiler
Dalgaya kapýlan hep duâ eder
Sanma hiç severse kulu terkeder
Fýrtýnalar O’ndan izinsiz dinmez...
Rüzgârda önemli olmazsa olmaz
Dünyada bitkiler, canlýlýk kalmaz
Bulutlar olmazsa yaðmur da yaðmaz
Rüzgâr bile O’ndan izinsiz esmez...
Yaðmurlar yaðmazsa topraklar kurur
Kuruyunca toprak hayat mý olur
Hayat bittiðinde insan yok olur
Yaðan yaðmur O’ndan izinsiz düþmez...
Karýncayý bile insan incitmez
Gaybý ancak O’ndan baþkasý bilmez
Kýþ gelse de daðlar kar bile görmez
Kar tanesi O’ndan izinsiz düþmez...
Vatan için kanlar dökülse bitmez
Uðrunda ölür de onu terketmez
Yedi düvel gelse hiç gücü yetmez
Þehitler de O’ndan izinsiz düþmez...
Ömrün de vardýr bir hazân mevsimi
Onu da beklemez giderken kimi
Nefesler ne bilsin Eylül,Ekim’i
Levh-i Mahfuz O’nun gayrýsý bilmez...
Hazanýn da sonu elbet bahardýr
Bunun için elde bir fýrsat vardýr
Kaçarsa sonumuz nûr deðil nârdýr
Âkibeti O’ndan baþkasý bilmez...
DOST YÜREÐÝNDEN GELENLER
Güzellik umuttur açan dalýnda
Huzuru beklesin gönül yolunda
Hepimize açan bahar gülünde
Verileni haktan boyumu aþmaz...Ahmet KARA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.