ay doðarken izbeye dimaðým dönüyordu çözümsüz bilmeceye bir siren sesi yankýlanýyordu kulaklarýma martý vaveylalarýný andýrýyordu kanat çýrpan günebakan geceye sýrtýný çeviriyordu
zemheri paniði umutlarýmla ayaza direniyordum kar beyaza da gözlerini arýyordum çið düþmüþ kaldýrýmlarda ama bulamýyordum kendime de gelemiyordum zira sensizliðin cehenneminde sorgusuz sual’ sýz yargýlanýyordum
yakamozlar imbatlarýn eþgüdümünde demlerlerken acýyý ben naçar kalýþýma anlam veremiyordum ve suskunluðumu zor olsa da ýlgýt ýlgýt yüreðime gömüyordum çile vapurum çoktan kalkmýþtý rýhtýmdan ben güvertede çayýmý yudumlarken sigaramý da tüttürmeyi ihmal etmiyordum
Sosyal Medyada Paylaşın:
DÜŞLER SIĞINAĞI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.