sessiz71
...YÜREK...
sessiz71

...YÜREK...


...YÜREK...

İşte yine yeniden yapayalnızsın
Ya o yasaktı sana ya da sen yasaksın
Kime döndüyse yüzün üzüldün
Elinin ayasına çizilmişlikle büyüdün

Yeniden yellere vurdu yelelerini sevda
Uçurdu uçurumların sonsuz boşluğuna
Ya ellerinden kaçtı ya da ayaklarına dolandı
Tökezlerken yere çarptı senin canın acıdı

Buluştu imkansızlıklar buğulu camda
Parmak iziydi sanki yüreğe girerken sevda
Ayrı bir endamla kuruldu hep köşküne
Anlar usulca döndü uçsuz bucaksız senelere

Çakıldı çelişkili sessizlik acı çarmıhına
Sözcükler yağdı yersizlikten salına salına
Yitip gidenler uğruna cepheler değişti
Her birine yeni diriliş feda edildi

Dokuz değil dokuz yüz can mı var sende
Usulsüz oluşunla bile değmedi başın yere
Sevda her dile gelişiyle seni çaresizliğe attı
Bu amansız hastalık kendine mubahtı...

ASLI DEMİREL...
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.