Ýþte yine yeniden yapayalnýzsýn
Ya o yasaktý sana ya da sen yasaksýn
Kime döndüyse yüzün üzüldün
Elinin ayasýna çizilmiþlikle büyüdün
Yeniden yellere vurdu yelelerini sevda
Uçurdu uçurumlarýn sonsuz boþluðuna
Ya ellerinden kaçtý ya da ayaklarýna dolandý
Tökezlerken yere çarptý senin canýn acýdý
Buluþtu imkansýzlýklar buðulu camda
Parmak iziydi sanki yüreðe girerken sevda
Ayrý bir endamla kuruldu hep köþküne
Anlar usulca döndü uçsuz bucaksýz senelere
Çakýldý çeliþkili sessizlik acý çarmýhýna
Sözcükler yaðdý yersizlikten salýna salýna
Yitip gidenler uðruna cepheler deðiþti
Her birine yeni diriliþ feda edildi
Dokuz deðil dokuz yüz can mý var sende
Usulsüz oluþunla bile deðmedi baþýn yere
Sevda her dile geliþiyle seni çaresizliðe attý
Bu amansýz hastalýk kendine mubahtý...
ASLI DEMÝREL...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.