Aciz nefis meyleder þana þöhrete paraya Aldýrýþ etmiyor ki kul gönlünde ki yaraya Kapatmak lazým bunu cehennem denen saraya Þu hayat denizin de gemimiz vurdu karaya . Geçip gidiyor ömür insan da hatýr sormadan Adem i kamil olunur mu hiç kafa yormadan Ýnsan oðlun da nefsi diyor BEN BEN durmadan Þu hayat denizinde ömrümüz döndü haraya . Sevmedinse yaratýlaný eyvah ömrüm boþa Yaþarken dünya da nefsin en büyük bela baþa BENLÝK çukurunda insanoðlu dönermiþ taþa Þu hayat denizinde ömrümüz döndü kabusa . Kimi yardan hoþlanýr kimisi de meyhaneden Sorma biter mi çilem ömrüm sanki derthaneden Ömür menzilim neden yolun geçer viraneden Þu hayat denizinde ömrümüz döndü gamsýza . Yak narýnla yak ki yana yana aþkla piþelim Doldur zehir olsa da aþk badesini içelim Cehennem olsa da ÝNSAN sevme yolu seçelim Þu hayat denizinde ömrümüz döndü cansýza Erol Avcý
Sosyal Medyada Paylaşın:
Erol Avcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.