Mehmet’ten Mektup Var!
Sen beni affet gülüm,
Sandým ki sýrayla ölüm.
Baksana diktiðim karpuzdan bile,
Yiyemedim bir dilim.
Eminim baðlarlar bir þehit maaþý,
Ne kadar sürer unutulmamýz bilmem.
Kalýrsýn sen baþ baþa derdinle,
Biri karnýnda biri kucaðýndaki yetiminle!
Televizyonlarda diziler, görkemli anýlar,
Ne seni ne de beni hatýrlarlar.
Umulur ki senede bir gün de olsa,
Þehitleri anýp, yetimlerini sorarlar.
Ne söylesem içim kanmaz,
Hadi ben þehidim bildiler kadrimi.
Bedelini kim göðüsleyecek,
Ömür boyu çekeceðin derdini!
Bilsinler biz ölürüz vatan için bin kere,
Yürü sen güzelim göðsünü gere, gere,
Seni dul býrakanlar bilsinler ki,
Onlarda bir gün girecek o kara yere.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.