Seni her an yitirecekmiþim gibi, Doðdu içime altýncý hisin, Önce beni varken yok eden hüzünlu bir melodinin sesi duyulacak, Sonra ardý arkasý kesilmeyen yýkýcý felaketler, Oysa böyle bir sona hazýr deðildi aþka meyvesini vermiþ yüreðimin, Küllerimi býrakmýþken güz mevsiminin hazin vedasýnda, Elimden gelmiyor artýk gururunla savaþmak, Sen çoktan kondurmuþken yaban ellere ilk soðuk buseni, Ey yalnýzlýðýmýn prangalarýný eskiten sevgili Dilbam! Sahiden bunu mu yakýþtýrdýn sevgimize ayrýlýk bile önünde diz çökmüþken..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Emin Herki Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.