Sabahýn olmasýný istemeyen gece kuþlarý gibiydik;dolunay, deniz, sen ve ben. Korkuyorduk. Çünkü sabah olduðunda her þey beyaz olacaktý ve sen bir rüzgar gibi esip geçmiþ olacaktýn, sinemin üzerinden. Bir buket kokunu býrakarak ama bir ömür silinmeyecek izlerle...
Sosyal Medyada Paylaşın:
çetin altungüneş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.