insan, gözlerini kapatýp ardýna doðru yaslandýðý zaman düþüncelere dalar gider. kimisi çocukluðunu kimisi gençliðini kimisi þimdiki anýný kimileri ise ilerideki halini düþünüp durur. gözlerine hafif bir uyku bastýrýr gözleri ansýzýn kapanýr alýr götürür çocukluk yýllarýna, uykusu derinleþtikçe hayaller bir anda kayboluverir hafif bir titreme ile þöyle bir silkinir ama hayaller uykunun arasýnda tatlý gelir ufak bir tebessüm ile devam eder.....
Sosyal Medyada Paylaşın:
Halakaçayır Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.