İÇİMİN MEVSİMLERİ BİR TEK SONBAHAR

Gidiyorum çok uzaklara sen yoksun, yüreðim gidiyor.
Bir þehir ki orasý, denizleri hep mavi
Martýlarý mutlulukla uçar, hüzün yok orada
Limanlarýnda mutlu insanlar sýra sýra...
Mutluluk trenleri geçer istasyonlarýndan.

Ne zaman bir gülse gözlerim yavaþtan
Her þey biter o an da aðlamak gelir içimden.
Sen yoksun ; mavi denizlerim olsun ne çýkar
Bir baþka içimdeki acýlar, bir baþka þimdi yaþlarým
Neyim kaldý artýk sana verecek... acýlar öyle derin.
Tutar mý ki bu yaslý elleri ellerin ?

Benim limanlarýmda karanlýklar basýnca
Aðlar anýlarým bir bir martý kanatlarýnda.
Nerede þimdi içime sýðmayan sevinçlerim
Yitik özgürlüklerim , yitirmiþim sensizliklerde.
Böyle miydi yaþam savaþým benim eskiden
Ýçime sýðmayan arzularým hani nerede.

Bir gelsen uzaklardan, dinlesen kalbimdeki feryadý
Teselliler kar etmeyen halimi, teselli et tatlý sözünle.
Bir kadeh zehir sun sen ellerinle bana
Baþka ellerden bal - pekmez olsa istemem
Keder taþan gözlerim, senle bulur mutluluk yaþýný...
Ne zaman gülsem , aðlamak gelir içimden.

Bu sana kaçýncý kez direniþ, bekleyiþ !
Ýçimin mevsimleri bir tek Sonbahar.
Korkulu geçiyor zamanlarým ; ne gün ne ay doðuyor
Güneþi bekliyor sabahlarým; Allah’ým doðacak biliyorum
Her acýya direnmekle geçti ömrüm, yenilmedim
Zorladým þans kapýlarýný, hiç yýlmadan
Güleceðim þansýma aldansýn diye...
Kýracaðým kapýsýný demirden de olsa.

Aygün Deniz 27.12.2020


Sosyal Medyada Paylaşın: