Seni memleket gibi ana gibi can gibi
Sakýnarak gözümdem sevdim hiç düþünmeden
Solduðum her nefeste damarýmda kan gibi
Ayýrmadan özümden sevdim hiç düþünmeden
Deðiþmeden dünyaya saçýnýn tek telini
Olur olmaza raðmen býrakmadan elini
Ahuyu kýskandýran senin gibi gelini
Uyutarak dizimden sevdim hiç düþünmeden
Anamýn duasýyla murad olduðum vakit
Kaderi benimseyip sana geldiðim vakit
Alýn yazýmdýr deyip kendime saydým akit
Ýlk bakýþ ilk tezimden sevdim hiç düþünmeden
Candan geçmek kolay da ölüm mutlak son deyip
Yârdan geçilmiyormuþ yâr candan da can deyip
Karþýma çýktýðýn gün en mübarek gün deyip
Böylesi her tezimden sevdim hiç düþünmeden
Emri olan nikahtýr yaradanýn kuluna
Böyle kutlu uðurda caným kurban yoluna
Helal bildim akdini vardým girdim koluna
Ezel ebet sezimden sevdim hiç düþünmeden
Mehmet Kýlýçel
Soðukdoðulu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.