TARHANA

Hasta olunca bebekken,
Ebem lapa yapýp,
Koyarmýþ göbeðimize .


Büyüyünce ,
Soframýzdan ,
Hiç eksik olmadý .

Soðukta ,
Hayali bile ýsýtýrdý,
Ýçimizi tarhananýn.

Gelmeden kýþ ,
Mis gibi tarhana kokardý,
Küpe giresiye kadar evimiz .


Dökülmeden beze ,
Bir piþirimlik verirdi annem ,
Eþe dosta .


Sonra konuþurdu kadýnlar ,
Senin tarhanan acý ,tatlý ..
Benim ki öyle seviyorla baðlanýrdý tatlýya .

Görev yaptýðým yere ,
Yanýmda götürürdüm,
Uþak olurdu kokusu .

Evlenince ,
Sana bir tarhana yapayým ,
Ýyileþirsin derdi karým .

Gezdim yurdumu ,
Çok yörelerin tarhanasý,
Tutmuyordu Uþak tarhanasýný .

Bir kaþýkla ,
Giderdik geriye ,
Rahmetli de çok severdi tarhanayý ...


Sosyal Medyada Paylaşın: