VAZGEÇMEM
VAZGEÇMEM
Susup oturmak nedir ben çok iyi bilirim
Dilbazýn meclisinde sessiz kalýp beklerim
Umut binbir ayaklý uzanýrým alýrým
Hayalleri duyguyu tutkularý yoklarým.
Doðruyu bulmak için dolambacý dolanýr
Bir yudum sevgi için kýrk kapýdan dilenir
Ezim ezim ezilip eleklerden elenir
Kilitli sandýklara ben özümü saklarým.
Dost bildiklerim beni tutup yere çalsalar
Özüme ateþ atýp ondan keyif alsalar
Yüreðimi söküp de acýlara salsalar
Yetmez mi hüzünlerim deyip dertler eklerim.
Bu nasýl hassas ayar binlerce kez bozulur
Acý tatlý olaylar hep oradan süzülür
Hâl bilmezin elinde gönül zarým yüzülür
Sabredip de beklerim kötülüðü haklarým.
Vazgeçmem ben yine de dostu arar bulurum
Kervan geçmez yollarý durmaz aþar gelirim
Huzur veren gönlünde oyalanýr kalýrým
Sevmekten baþka bilmem yüreðimi aklarým.
KARDELEN(Ayrýkotu)
26.12.2020
Tülay Sarýcabaðlý Þimþek
Dinar/Afyonkarahisar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.