Þu gönül trenine ne çok yolcular bindi Kimisi sevdim dedi söylediði yalandý Öyle yolcular var ki tren giderken indi Kiminin yüzü güzel kalbi karayýlandý
Kimi aþk için çýkmýþ bu meçhul yolculuða Sevdasýný haykýrýr daðda taþa topraða Kimisi çiçek olmuþ dal ucunda yapraða Mahzun bakýþlarýyla yürekleri delendi
Kimi macera arar günlük aþkýn peþinde Umrunda deðil dünya yanmýyor ateþinde Isýtmýyor kalpleri umut yok güneþinde Kimi temiz kalpleri insafsýzca çalandý
Kimi oynayýp durur kýpkýzýl saçlarýyla Seven kalpleri okþar tatlý mizaçlarýyla Eriþilmeze çýkar aþkta miraçlarýyla Zamansýz veda ile kalbi derde salandý
Kimi þiir tadýnda merhabalar gönderir Bilir her merhabaya yorgun yürekler erir Kimi tüm neþesiyle teselli oluverir Kimi gözyaþlarýmý damla damla silendi
Ve bu aþk treninin öyle bir yolcusu var En son istasyonadýr kalpte çizdiði kulvar Sönmüyor hiç güneþi her daim aþkla yanar Sevdasýna vefakâr kadir kýymet bilendi
Bir ömür vermiþ bana hayat denen bu handa Sevgileri bir yanda, merhameti bir yanda Coþari seni bekler bu yolcun son vagonda Riyasýz duygularla yüzüme tek gülendi
25.07.2008/Samsun Sosyal Medyada Paylaşın:
cosari Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.