son tren geldiðinde muhtemelen ben yorgun olacaðým üstüme sinmiþ kokunla yitip giden düþlerimde ruhunun kýyýsýna vuracaðým sýradan bir akþam rüzgârýnda gözlerimi kapatýp, ardýndan bakacaðým kendimi býrakarak yokluðuna alýþarak, týpký öncekiler gibi yine daðýlacaðým son tren geldiðinde...
Sosyal Medyada Paylaşın:
UFUK AKALIN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.