HENÜZ VAKİT VARKEN
Henüz vakit varken gülüm,
Uyanmadan gerçeðin kabusuyla düþlerden
Teslim etmeden sabaha þarap rengi geceyi
Üþütmeden yüreði rüzgarýn soðuk eli
Ýnatçý bir tutkuya dönüþmeden aþk
Tortulaþmýþ ne varsa içinde ona dair
Söküp atmalý bir bir.
Henüz vakit varken,
Gül yangýný sancýlar sarmadan yüreðini
Tutunmadan gözlerin yaðmur bulutlarýna
Yeni daðlar nehirler çizmeden atlasýna
Geçmek için karþýya
Tozu dumaný yutmalý.
Yýkayýp hüzünleri zaman makinesinde
Gönlünün güneþinde kurutmalý.
Ýçine gömülerek saklandýðýn siperde,
Olmayacak düþler kuran birisi
’’ Gönlü güvercinli kadýn’’ dese de sana
Yoksa vuslata dair içinde tek bir umut
Unut, her þeyi unut.
Henüz vakit varken gülüm,
Þiir sürüp yaralarýn üstüne
Azat edip aþka köle yüreði
Uçurmalý özgürlüðün göðünde
MELAHAT ÇETÝNKAYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
YAKAMOZ ŞİİRLER Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.