Bazen yaðan yaðmur bazen esen rüzgar, Bazen sallanan dallar bazen düþen bir yaprak, Her dem çaðlayan bu bahar nedir? Nasýlda Cennet kokuyor Toprak.
Ey Topraktan doðan varlýk! Nedir bu nefret niçin bu düþmanlýk? Elinde kan, içinde zifiri karanlýk. Ne olurdu sadece insan olsak. Ne olurdu yeniden tertemiz toprak olsak.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Garip Ahmet Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.