gün gelir gülmeyi, sevmeyi unutur duyularýmýzdaki her kaygý parçalanýr masumiyet bittiði yerden ve geçte olsa anlarýz ki avcý deðil avýn kendisiyiz biz
su almaya, yosun tutmaya baþlar umutlarýmýz derinliðindeki her kýsýr mavi kendi soluna, solungaçsýzlýðýna asýlýr ve biliriz ki efendisi deðil sadece kölesiyiz aþkýn biz…
. . . //
ilhanaþýcýaralýkikibinyirmi
Sosyal Medyada Paylaşın:
ilhanaşıcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.