yirmi yýl þuramda tam kalbimin ortasýnda paslý bir çivi gibi taþýdým seni bir hamal gibi seninle güldüm seninle aðladým seninle ak koþtu saçlarýma ohh demedim off demedim gece demedim gündüz demedim seni aradým, seni sordum kimi zaman neþe kimi zaman iþkence oldun bana ellerine, saçlarýna, dudaklarýna yüzlerce þiir yazdým.. kimigün heyacandý kimigün göçebe leþiydi hatýralarým..
ben yüreði kurþun yaralý güneyli sen yaðmur gözlü kýz gerdim yüreðimi bir uçtan biruca gittim gittim geldim aþ demedim iþ demedim yaz demedim kýþ demedim bir delikanlý sevdaydý benimki hiçbir þarkýda bulamazsýn hiçbir aþkta göremezsin...
BÝRGÜN yirmi yýl sonra apansýzca çaldýn kapýmý eski giysiler gibi getirip hatýralarýmý bir çöplüðe atar gibi döktün boynumu kýrdýn
belimi büktün hepsi yarým, hepsi kýrýk ne gözyaþý kalmýþ, ne hýçkýrýk nede o ölümüne ayrýlýk u n u t m u þ sun kurutmuþsun en güzelini çiçeklerin ne týlýsýmý kalmýþ, ne görkemi içimde kurduðum saklý bahçenin..
þimdi bak biraz daha zor yaþamak bulut olupda daðýlmak gökyüzüne yaðmur olupda yaðmak istiyorum
aðlamak istiyorum aðlamak istiyorum aðlamak istiyorum a ð l a m a k istiyorum......
Ali SÖNMEZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
amca33 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.