Baştan başa sen

Ayýn kendini gizlice görücüye çýkardýðý,
rüzgarýn boþ sokaklarda dans ettiði,
yaðmurun da ona ritim tuttuðu bir geceden yazýyorum sana
..yine sana …hep sana…

Sözcükler bir bir kalemin ucundan çaðlayan gibi,
Dökülsün istiyorum senli ýrmaklara.
Sen anlatamadýðým dilsiz sözcüklerin kitabý,
Sen faili meçhul sevdamýn mahbubu,
Sen damarlarýmda hoyratça dolaþan antioksidan aþk mikrobu.!
.sen..yine sen …hep sen…

Karanlýklarý aydýnlatan düþlerimin efendisi,
Gönül tahtýmýn tek varisi,
Semaya açýlan ellerin dilenen beklenen misafiri!
Ömür sermayem… ömür törpüm
…sensin…yine sensin..hep sensin..

Bir þafak daha usulca çaktýrmadan söküyor ufukta.
Vedalaþýyor sevgilisiyle yýldýzlar.
Güneþ göz kýrpýyor yeni bir güne,
Hatasýyla,
günahýyla,sevabýyla.
Ne bir eksik nede bir fazlasýyla.
Þükür ve niyazýyla bende doðuyorum senle.
...yine senle..hep senle…

Islatsýn kirpiklerimi gözyaþlarým, ne çýkar.
Yaksýn ateþin içimi yakabildiði kadar.
Titreyen bu bedenden elbet emanet çýkar.
Haykýrýyorum iþte gücüm yettiði kadar.
..ruhum sende…yine sende …hep sende...
Arzu Yücel
Sosyal Medyada Paylaşın: