Hak olan gönülle, barýþýr sanma
Sevgiyle uzanan eli olmayan
Görmeyen gözlerle eriþir sanma
Hakikat sýrrýna, deli olmayan
Ben diyen, bilmez gözyaþý silmeyi
Varýný, O veren için bölmeyi
Ýnsan yaþamayý, insan ölmeyi
Ne bilsin, sevdasý ulu olmayan
Her zulüm, mazlumu iter ateþe
Yansýn der, yakacak katar ateþe
Ýbrahim’i bile atar ateþe
Ol’duranýn aciz kulu olmayan
Sal olan, baþýboþ sal’dým diyemez
Gönderdiðin gibi kaldým diyemez
Gel diyene, senden geldim diyemez
Gönlünün heybesi dolu olmayan
Bakan görür, bilen yolunda yürür
Kök veren, aðaca kuru der, kurur
Bir yalan düzende eðlenir, durur
Menzili olmayan, yolu olmayan
Dert çekeni, derdi yer içten içe
Hiç olan, hep diye sarýlýr hiçe
Putuna tapýnan, eðilir güç’e
Zulme biat eder, Ali olmayan
uytun ....