Şiir yakalar

Þiir yakalar

geceyi kaçýrdým gözlerime
içim bir fanus yýldýzla süslenmiþ
kaç kez yolumu deðiþtirdim
mehtabý görmemek için dolaþtým güne
sevgililer el sallarken
gül kokulu sararmýþ benzime küskün
kapý eþiðine

hasta yataðýnda can çekiþmesi bu
renk renk harflerle dolu kavanoz baþucumda
hangisi hangi aðrýya iyi gelir bilmeye
bir aðrý ki geçmeyen inatçý
bir bardak su tek tek olmasa çift çift
hekimin umumi tavsiyeleri okudum
fazlasý zehirlermiþ

iç savaþ yaþýyorum
aslýnda hayatýn içimden akýþý akandý
fanus yanýp sönen döndükçe heyecan uyandýran
kendimi kendim içinde zaman yolculuðuna
her duruþta zamaný sýfýrlayan
kalemsiz deftersiz bir hafýza
kendini hece hece kelimeleyip cümle/leþtiriyor

okumayý býrakalý çok olmuþtu
þimdi sýra yazmayý da býrakmakta dedim
el ayak çekip bir baþýna gitme zamaný
güvercin kanatlarýmý takýp ankanýn ülkesine
heybemde üþ beþ sevda çokça aðrý biraz günah
aðlayacak yürekte kalmamýþken kimsede
daha köþeyi dönmeden þiir yakalýyor

Ahmet Coþkun

Sosyal Medyada Paylaşın: