HADİ ONLAR YA BİZLER
Hadi onlar Allah’sýz, Firavun’dan geldiler
Ya bizler çok Hak’lyýz, nasýl bizi yendiler?
Asýl kaynak bizdeyken, söyleyin efendiler
Nasýl böyle yayýlýp, postu yere serdiler
Akýn akýn cehalet, doluyorken ruhumuz
Çok büyük haram dedik, yalnýz üzüm suyumuz
Ders çýkarýp tarihten, deðiþmezse huyumuz
Diller Allah diyerek, kazýlacak kuyumuz
Vatan, millet, diyen de, üþüþtü haram iþe
Bir elinde can alan, diðer elinde þiþe
Þehadet þerbetinin sahtesini içmiþe
Hadi gel aþký anlat, kalbi mühürlenmiþe
Yükselirken dünyada, imansýzlarýn soyu
Parsel parsel cenneti, satýp aþtýk biz boyu
Onlarýnki siyahsa, bizim siyahtan koyu
Hakikati anlayan, kimseye vermez oyu
Bizi alim mi yaptý, dizi dizi taþ çekmek?
Böyle böyle dolandý, boynumuza hep ilmek
Yetmedi mi bunca yýl, inimize çekilmek?
Yeri, göðü izleyip, vaktidir ilim ekmek
Almak hak "dinimizce!", kaçtýk zekât denince
Hurafeler çok kalýn, oysa kurân ne ince
Arap dili kutsal da, haram kendi dilince
Çok geçecek iþ iþten, akýl baþa gelince
Gösterme baþkasýna, asýl içinde namaz
Bak Maun sûresine, dolu böyle yaramaz
Yüce Allah’ ýn dini bir zümrenin olamaz
Öyle derin ki yara, hiçbir tabip saramaz
Ýzleyen, aðaçlarýn rüzgarda dallarýný
Býkmadan kýyam secde, görür yaptýklarýný
Yalnýz eðilip kalkmak, olsaydý bütün hüner
Bütün dallar cennetin, baþköþesindeydiler
Kitaba el deðmeden, akýl nasýl deðecek
Türbe türbe dolaþan, sandý göðe erecek
Kudretini Yaradan, ölülerle bölüþmez
Sana senden yakýn Hak, aracýyla görüþmez
Ne gözlerin kör dolaþ, ne avret yerin açýk
Nizamýn ölçüsü var, eðer deðilsen kaçýk
Ya inip ininde bul, ya alemi seyre çýk
Gönülden istiyorsan, her yer ayet apaçýk
Eðer aklý koyarsak, fýrlatýp bir kenara
Çoktan girdik yaþarken, bu dünyada mezara
Girilmezse cennete, sakal, cübbe, sarýksýz
Ateþlerde yürütün, ayaklarým çarýksýz
Çaðdaþlýk, medeniyet, olsaydý eðer zillet
Mekke’den Medine’ye etmezdi Nebi hicret
Hakiki mürþidini ara ilim içinde
Hak aþkýna bul getir, olsa bile o, Çin’de
Din mi zannediyorsun Arab’ýn kültürünü?
Düþtüðümüz bataklýk bu zanlarýn ürünü
Tanýmazsan ceddini, ataný Türk’lüðünü
Biz yaþarken matemi, eller yapar düðünü
Hiç boþuna þeytana, taþlar atýp sövmeyin
Tüm putlar içinizde, kendinizi övmeyin
Canlar acý çekerken, yalnýz nefsini duyan
Bütün liman yanacak, ne olur artýk uyan!
Hikmet ara düþünüp, her yerinde âlemin
Sor kendine sonunda, neyi eksik ademin
Madem bize üfledi, O, ruhundan bir nefes
Sana senin dýþýnda, bütün âlem bir kafes...
Erkan Yücel
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.