Parsellenmiþ hayatta Nefes almaya Çalýþýyoruz O Kadar, Kim kimin umrunda ki Þu Dünyanýn seyrinde Yaþarken ölmekte var Ölürken yaþamakta, Bekleme son nefesi Yoksa Borçlu çýkarsýn ebedi,
Yol göründü icabýnda Kahrýn derdin gýyabýnda Tutturmuþuz iþte gidiyoruz Sabah akþam gece gündüz Sonu olsa da olmasa da Ne gezer Ha öyle ha böyle, Kim bilebilir ki Yalnýzlýk bohça olmuþ Sýrtýmýzdan hiç inmeyen Tek dostun misali Gerçekte hakikat Hakikata musallat Acý hüzün yas Der iken gamsýz feryat,
Ýnsanýz boþluða bir hiç Tökezlenen zaman Ömre kurban, Yazmak çizmek Nihayetinde bir musalla taþýnda Bir son, Eller havada Meçhuliyete niyaz Neticesi iflas Veyahutta Bir nevi aforoz, Sen öyle san Çalsýn bir þarký Belki duyan olur Göbek atmak nasýl olsa bedava...
* Berlin, 21.12.2020 *
Talat Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın:
Talat Özgen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.