Hüznümü çal; Hiç hüznü yaþamadým diyeyim. Aþkýmý al; Aþký hiç tanýmasýn yüreðim…
Yalýnayak sokaða fýrlamýþ aþklarým Çakýl taþlarý batar ayaklarýna, Taþlarýn sýcaklýðýyla kavrulur Aþklarým parmaklarýnýn arasýnda Uzak yollardan gelmiþ tozlar barýndýrýr Yaðmurun yaðmasýný bekler; Kýrk yýllýk, tozlardan kurtulmak koþmak Özgürce, yalýnayak pürüzsüz yollarda… Yollarda yeni aþklar bulmak Ve kaybetmek ister aþklarým…
Yýkýlmýþlýðýmda bulmak isterdim seni aþk, Yýkan hep sen oldun Üzüldüðümde sevinç vermeni Üzen hep sen oldun Sevincimi boðazýmda býrakanda sendin Beni sevmeyen de.
Yalnýzlýðýmda sarýldýðým aþkým; Daðýn uçurumundan salýverdim Seni aðaçlarýn avuçlarýna Sonbahar yapraklarý gibi solgun Ve kurumuþtun. Ümitlerimse halen tohum…
Sosyal Medyada Paylaşın:
GÜLŞEN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.