SARIKAMIŞ DESTANI

SARIKAMIÞ DESTANI

Serde var delikanlýlýk çaðlarý
Geçtik ovalarý, aþtýk daðlarý
Dillerde Seferberlik türküleri
Eritir yüreðimdeki yaðlarý.
***
Bir akþam yeni doðan bir ayla
Karþýdan göründü Erzurum yayla
Zabitan atlý, nefer yaya
Geçtik Paþa’nýn önünde içtimaya.
***
Serildi önümüze Sarýkamýþ yolu
Kar, fýrtýna keser eli, kolu
Karlý daðlar dikildikçe dikildi
Vadilerde aç kurtlar uluyordu.
***
Týrmandýk daðlarý dolana dolana
Can dayanmaz kar altýnda kalana
Bulamadýk yollarý, aþamadýk belleri
Allahüekber’de buyan buyana.
***
Buzdan aðaç her Osmanlý askeri,
Yapýþmýþ dipçiðe, ayrýlmaz elleri.
Pusuda yatarmýþ Rus’la, Ermeni
“Bozulduk!” dediler çekildik geri.
***
Yerde buz, gökte ay parlak
Düþtük yollara karýn aç, ayak çýplak
Son kez anarak sýladaki gelini
Gömüldük karlar altýda kalarak.
***
Bit derdi bir yandan, baþa bela açlýk
Can havliyle Erzurum’a zor vardýk
Herkes arar bölüðünü, birliðini
Çýrpýnýr kederinden teðmen Sadýk.
***
Ah, sýlaya bir vasýl olsaydým!
Önüme acýlý tarhanayý koyaydým
Derken gözlerim karardý, bayýldým
Merzifon þifa yurdunda ayýldým.
***
Odalarda inler nice körpe canlar
Kimi anam der, kimi nazlý yâr
Boþ boþ bakarlar, sanýrsýn deli
Gözlerden süzülür kanlý yaþlar…
***
“Ah Seferberlik büktün belimi
Saramadým ince belli gelini...”

Sosyal Medyada Paylaşın: