Garipçe kendi kendime ...

Biraz garip geldi kendim kendime...
Bende yazdým garip olan kendime...//

Can kendi:
Zamaný belirsiz namekanlarýmda.
Gözden uzak ,gönüle ýraklarýmda.
Kilometrelerce de uzaklarýmda.
Yüreðime ördüðün ,bir etten duvar gibiyim.!

Canan kendi:
Sessizlikleri yýrtan çýðlýklarýmdýr.
Karanlýklarý boðan acýlarýmdýr.
Hüznümü perdeleyen bakýþlarýmdýr.
Tan yerinde aðaran, bir ölgün fener gibiyim.!

Can kendi:
Aþýðýný bekleyen ,maþuk kanýmda.
Þifasýný arayan ,hasta yanýmda.
Fethe çýkan komutan, seyr i baþýmda.
Yarda yolun kaybeden ,bir garip yolcu gibiyim .!

Canan kendi:
Nakkaþ! kalemin elim, düzelt yolumdur.
Neyzen! nefesin sesim, üfle ruhumdur.
Þair! ilhamýn tenim,keþfet sonumdur.
Dillerde dolaný gelen bir meçhul söz gibiyim.!

Can kendi:
Kuytularda yaþayan sevdalarýmda,
Benliðimde saklanan buhranlarýmda,
Sahibini aramayan viranlarýmda,
Kendinden de geçen ,bir beþer i adem gibiyim.!

Canan kendi:
Ruhum,bende sen olan selamlarýmdýr.
Dilim,mevlaya dolan kelamlarýmdýr.
Zikrim,semayý açan kapýlarýmdýr.
Rabbin rahmet elinden ,bir silkinecek kul gibiyim.!

Arzu Yücel
Sosyal Medyada Paylaşın: