ikimizde insan ayrý ayrý ana babadan budugunu savurdun ben idim arý kovan küstüm kadere sen býktýrdýn dünyadan birkere gözlerime gülmedin YARÝM
degirmenin suyuna taþ atsanda un eder bayram sabahlarý baþýmdan duman tüter gönülden yorgunum beter olmuþum beter bir kere koluma giripte gezmedin YARÝM
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yücel Demirel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.