merkezkaç

kalbi, karanlýðýn koynunda korkuyla kaplý
nasýl? ne zaman? nerede? neden?
bilmiyor. baþtan beri böyle miydi bu?
adýný aklýndan alan acaba
sanki sonsuz sessizliðin soðuk soluðu
yoksa yanlýþ yaþamanýn yorgunluðu mu?
düþtükçe düþlerinin derin dibine
kendi kuytusunda kendine kuyu

uyanmak. uykudan uzun, uðursuz.
talihi, tarihin tekrar talibi
hangi hazin hatýranýn hangi halinde
canlanýr cesaretin cýlýz cevheri

eskiden ellerini engellemezdi
saymadan söver, sakýnmadan severdi
rastgele renklerle revandý rüyalara
þekerli þarkýlarla þenlenirdi þiiri

ama... ama’sý arkadaþtý artçý anlamsýzlýða
maalesef mutluluðu muhtaçtý mutluluða
olmadý onca olan, oynadý olmazlarla
þimdi.
göründüðü gibi gülebilse gerçekten
içinin isimsiz izbelerinde
baharlý bahçeler büyürdü birden


-2020-
Sosyal Medyada Paylaşın: