SAFRANBOLU
Avdan yaylasýndan güneþ doðarken,
Kuþu engin uçar Safranbolu’nun.
Gün ýþýðý karanlýðý boðarken,
Þafaðý nur saçar Safranbolu’nun.
Gelincik tarlasý sevgiyi bezer,
Þairler oturmuþ destanlar yazar,
Kollarý doðudan batýya uzar,
Gülü sevda açar Safranbolu’nun.
Yaðmur çisil çisil topraða iner,
Seherde jaleler yapraða siner,
Baharýn coþkusu kasýmda söner,
Kýzý safran biçer Safranbolu’nun.
Safraný gözdedir ambarý silme,
Lokumu cevizli, baklava dilme,
Asmalý baðlarý dört köþe bölme,
Yolu hazdan geçer Safranbolu’nun.
Gurbetçi kardeþim özlemi serer,
Güzeller bahçede safraný derer,
Kýnalý kekliði av izi sürer,
Avcýsý av seçer Safranbolu’nun.
Rabia BARIÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.