Yanlızlığımın öyküsü

Kurumuþ yaprak gibi savrulmuþum rüzgarda
Içimde ne fýrtýnalar var bir bilebilsen
Her gece uyku vaktinde
Gözlerimin önünde yine sen

Yorganýmýn altýnda öþüyorum
Hýçkýrýklar boðazýmda döðümlenmiþ boðuyor
Anlatamadýðým hiç kimseye
Süyleyemediðim yine sen

Belkide bu duygularým yanlýzlýðýmdandýr
Belki sana kavuþamamaktandýr
Yine anlatmak istediðimde
Kendimi kimsesiz gören ben

Sana olan duygum bir baþka aslýnda
Tutku mu desem aþk mý desem
Tam ondört yýl oldu
Yine ben ve hala karþýmda sen

Sosyal Medyada Paylaşın: