Ruhumun ince sýzýsý, aldýðým her nefeste adýný sayýklýyorum, Ýçim sen doluyor. Doldukça; baktýðým, duyduðum ve gördüðüm her þeyim sen oluyor. Biliyor musun sevgili? Seninle yaþayýp seninle ölmek, bana nasýl da güzel yakýþýyor. Demem o ki; sen her þeyim, sen yaþama sebebim, sen Özlem’imsin. Seni seviyorum. Evet ‘’Seni seviyorum’’ diyorum ya, sonra bir rüzgâr esiyor yüzüme yüzüme, Kokun buram buram sarýyor dört bir yanýmý, yetmiyor canlandýrýyor tükenmiþ canýmý. Sen sevgili! Seni görüyorsam bana ömürsün, seni göremezsem bana ölümsün. Ah bir de hasretin yok mu? Ýþte o zaman bana zulümsün. Olsun! Geleceksin diye, senden gelen her cefayý sefa biliyorum, hasretini bile çok seviyorum.
Yusuf BÝTÝM
Sosyal Medyada Paylaşın:
Serseri_Ruhlu_Şair Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.