Vardı

...
Bir vakit doðmadan yüreðim vardý
Nasýl yaþamýþým. O’nsuz dünya dardý
Minicik elleri, doðarken elimi sardý
Dua ile, ezan ile, sadasý ah-u zar

Baharýn sesini yaðmurla mý duyuyor
Kokusu ruhumun, bakýþý gönül yuyor
Elleri elimde minicik kuzum uyuyor
Düþümüz akl-ý mead, duamýz ah-u firaz

Millet uzayda, biz de saç yolmakta
Tepemizde gök delik, içi dolmakta
Zaman geçmez saatte, düþler solmakta
Çabuk mu geçtik, ömr-ü dem olmakta

Geçmiþim ile geleceðim yanýmda
Her adýmýnda kibir, akar kanýmda
Yokluðu azap, gitmezse canýmda
Akl-ý mead duasý ile ah-u zar ederiz

...
Sada; ses avaz
Ah-u zar; Aðlama inleme (ahüzar)
Yu(mak); yýka-mak
Ah-u firaz; Ah edip inlemek,
akl’ý mead; âhirete deðer veren akýl
Öm’rü dem; ömrün geçmesi, olgunlaþmasý
Sosyal Medyada Paylaşın: