Seni anmak halinde anlaşmak!

Seni anýnca, neden içim içimi yiyor,

Yüreðim kanatlanýyor sessiz uçuyor,

Ürpertiler davet alýp seni anlatýyor,

Sürur ruhumla þevkin aþkýný yaþýyor.



Þimdilerde keyifliyim cazip haldeyim,

Düþüncelerimle bereketin iklimindeyim,

Çiçeklerin adresi düþlerin seyrindeyim,

Senin aþkýnla kelebeðin hafifliðindeyim.



Ne uykum kaldý nede iþtahým ben aþýðým,

Nesilleri hasret çektiði hazzýn baharýyým,

Yýldýzlarýn uzandýðý, mahýn selamla andýðý,

Gecelerin aydýnlýðý, umutlar sakaðý oldum.



Yýllarca halime refakat eden hüzün gitti,

Ruhumun hicranýnda haykýrýþlar terk etti,

Kalbim ahenkleþti, sinem serinliðine erdi,

Senin aþkýnla yaþamak ziyadesiyle güzeldi.



Ne kadar zamandýr dilim sukut nöbetinde,

Yüreðim þarkýlarýn naðmesinden aksedendi,

Sokaklarýn melül yapraðý, halimin resmiydi,

Artýk mevsim deðiþti baharýn seninle þakýdý.



Hani dile gelirde beyanda taaccüp edilir ya,

Ölsem de gam deðil diye sineden sökülür ya,

Aþk kendi ikliminde vuslatý insana anlatýr ya,

Ruhun serencamýnda hevesin renkleri var ya.



Artýk ne anlatayým ki sana kemani çalýyor ya,

Udun perdesinde þairin meramý anlatýlýyor ya,

Aþk kýtalarýn ortak dilinde terennüm edilir ya,

Ölümün güzelliðinde tefekkür hali kuþatýyor ya.



Zaman belli, mekânlar ne kadar farklýda olsa,

Ýnsan adamlýk babýnda hasletlere vakýf olmasa,

Nisanýn topraðý þefkatin damarý anlaþýlmayýnca,

Aþk teranesi ayyuka çýksa sema aðlýyor bakýnca.



Onun için sen sev lakin öncelikle bilincine güven,

Hamiyetin haysiyetini ötelemeden azimete gelen,

Sadakatin itminanlýðýnda sürurunla kalbi kuþatan,

Sev daðlarýyla anlamlaþan, aþký ruhuyla yaþayan.







Mustafa CÝLASUN

Sosyal Medyada Paylaşın: