TOPRAK KOKUYORDU İSMİN
Aklýma düþtün yine kaldýrým taþlarýnda ayak seslerinde
Yolda yürürken yüzümde tuhaf bir gülümseme
Karþý kaldýrýmdaki bir adam elinde erittiði sigara
Bir ýzgaraya fýrlatýr içindekileri o hýzla nefretle
Yanýmda coþkulu sesler gençler sarmaþ dolaþ
imrenirken derin iç çekmelrimde
Hangi mevsimdi dimi gelirim diye söz verdiðin?
Hani gelirdin?
hani gelirdin?
Rüzgar hafiften saçlarýmý uçuþturur o anda
Yolladýðý sesin içimden geçer tatlý gülüþler
Hani dediðin yerde yoksun
Meltem rüzgarlarý estiðinde?
yayýlan o mis koku ya hasreti saran kollarýn?
Býrakmayacaðým diyen sesin
Bak aklýma düþtün bak yine
Çýlgýnca düþlerin iz düþümünde
yelkensiz açýlan hayaller batacaktý biliyordum
Yorgun olmayan günler umut vermiþti boþuna
Anlayamadýðýmýz tek þey akan zamandý
Ýçimde terleten saçma sapan düþünceler
Anlamadan geçti tik tak seslerinde
arada hayaller süsler renginde
aklýma düþtün iþte
ama sen yoktun toprak kokuyordu
bende çoktan ölmüþtü ismin
2008
bnþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
demet demet şiir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.