Haberim Olmaz

Hasret mahkûmuyum cezam çok aðýr
Boynum bükülür de haberim olmaz
Duygularým artýk dilsiz ve saðýr
Dünyam yýkýlýr da haberim olmaz

Çekmez bedenimi yorgun dizlerim
Her gün bir önceki günü özlerim
Yaðmurlar yüklenmiþ seven gözlerim
Yaþlar dökülür de haberim olmaz

Yâdýmdan gitmiyor bir an hayali
Bir masal eyledi yýllar visali
Peþime her an bir gölge misali
Mâzim takýlýr da haberim olmaz

Boðulurum sanki her nefesimden
Fýrtýnalar kopar titrek sesimden
Aðlarken her gece can kafesimden
Kalbim sökülür de haberim olmaz

Yaþayan cenaze olmuþum þimdi
Resimlerde gülen þu adam kimdi
Tanýyamaz oldum artýk kendimi
Kaným çekilir de haberim olmaz

Mecnun oldu diye düþmüþüm dile
Aðlatýr duyaný çektiðim çile
Geçtiðim yollarda merhamet ile
Bana bakýlýr da haberim olmaz

Hasret nöbetleri böler uykumu
Yitirmiþim çoktan sabýr duygumu
Yeniden yaþarken hayat öykümü
Ecel sokulur da haberim olmaz

Yanardað gibiyken artýk sönmüþüm
Elim kolum tutmaz taþa dönmüþüm
Dostlarýn omzunda sala binmiþim
Aðýt yakýlýr da haberim olmaz



Sosyal Medyada Paylaşın: