sen yine de tarih tut

vedasýz giderken bir çoðumuz
susmuþken, ormanlar, yollar denizler
göklerde uçan kuþlarda kulaðýmýz
buðulu cam ardýnda, soluk benizler
merhabaya hasret kalmýþ saðlarýmýz
meðer insanmýþ, varýmýz yoðumuz.

kim bilirdi ki, böylesi zamansýz gidilecek?
Bir daha güneþ eskisi gibi gülmeyecek
ne de, beklediklerimiz gelecek.


kesilmiþ çocuk cývýltýlarý sokaklarýn
martýlarýn ötüþündeki,
dalgalarýn dansý da bitmiþ iskelede
kurumuþ derelere konuþlanýrken akrepler
kurbaðalar zýplarken; denize çýkan yollarda
sen hiç bekleme.

bonkör tanrýlarý vardýr zenginlerin
yaðlý, ballý serpme kahvaltý modasý da
senin adýný bilmediðin,
tropikal meyve sularý içer çocuklarý
hastanesi özel,doktoru baþ ucunda
torunlarýna, covid masallarý anlatacak
doksanlýk nineleride.


bekleme...
karantina günleri, çifte kamburudur yoksulun
kuru ekmekse lüxü!
salgýn deðil, kýrandýr, kýran covid,
virüs, yiyecek bulamazda midesinde
yedi mi; bir bütünü yer cümbür comat
bekleme sen hiç, gelmeyecek beklenen
sen yine de tarih tut, izleri; yüz yýlda zor silinecek

bekleme...
gel etme, eyleme umuda eziyet
aç gözlülerin kötülüklerine karþýlýk
doðanýn bir cezasýdýr bu illet
kurunun yanýnda yaþý da yiyecek
sen yine de; hayatta kaldýðýna dua et.

Aliye UYANIK/BOZOK KIZI

17.12.2020 / ÇANAKKALE/ DALYAN
































Sosyal Medyada Paylaşın: