Ah Eski Günler
Eskiden damlarýmýz bütün çorak topraktý
Taþ yuvakla yuvardýk yaðmur akmasýn diye
Sürülere verilen kuru meþe yapraktý
Kaðný kaðný çekerdik saman bitmesin diye.
Motorumuz yok idi bineðimiz eþekti
Üstünde yattýðýmýz içeðiden döþekti
Bebeðin karyolasý aðaçtan bir beþikti
Üzüm sarar verirdik sesi çýkmasýn diye.
Baba evde reisti o verirdi emiri
Yakýtýmýz odundu bilmez idik kömürü
Çile çekmekle geçmiþ atamýzýn ömürü
Gelecekte yavrular çile çekmesin diye.
Týklým týklým olurdu Sadýk emmi kahvesi
Þýngýr þýngýr öterdi çay kaþýklarýn sesi
Böylelikle köylünün yerindeydi neþesi
Acý þaka olmazdý kalkýp gitmesin diye.
Köyümüzün bakkalý Abdi çavuþ Dündardý
Kumaþýndan kibrite her çeþitten mal vardý
Köylü alýþveriþi hep oradan yapardý
Ýncitmezdi geleni kimse küsmesin diye.
Kýþlarý çok meþhurdu akþamlarý gezmesi
Kýzartýnca zevkliydi tarhanayý yemesi
Eksik olmaz yanýnda pelit ile elmasý
Bolca verirler idi gözü kalmasýn diye.
Köye çerçi gelirdi yerleþirdi odaya
Sokak sokak gezerdi incik boncuk satmaya.
Uzatýrdý komþular yemek koyup tabaða
Ýstemeden verirdi mahcup olmasýn diye.
Bazen gönül istiyor köyde yine yaþamak
Kaþaðýyý alýpta öküzleri kaþýmak
Samanlarý doldurup selelerde taþýmak
O günlere dönerim unutulmasýn diye.
Ýnsan arzu ediyor o eski düðünleri
Kadýnlarýn uzaktan duyulurdu ünleri
Nede çok neþeliydi köyün eski günleri
Yazýverdim ben þimdi gençler okusun diye.
16 Aralýk 2020
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.