SEVDA YERİ KEZZAPTA

Garip gönül sur dibinde çocuktur,
Ýpi kopmuþ umutlarý yel çalmýþ…
Gözyaþlarý yine boncuk boncuktur,
Tipi olmuþ bulutlarý sel salmýþ…

Düþler çökmüþ ciðerleri sökülmüþ,
Kuþlar ürkmüþ kanatlarý dökülmüþ,
Aþk vurulmuþ ince beli bükülmüþ,
Gönül baðý viran olmuþ kel kalmýþ…

Yolda kalmýþ gözün feri azapta,
Sabýr bitmiþ sevda yeri kezzapta,
Rüzgâr olmuþ dað taþ erir gazapta,
Gönül tarla ucu sivri bel dalmýþ…

Sonbaharý gitmez olmuþ gönülün,
Viran baðda iþi olmaz bülbülün,
Boynu düþmüþ rengi solmuþ sümbülün,
Kendi gelmez mektup yazmaz tel lalmýþ…

Cantekin der; yalnýzlýðýn közüyüm,
O yâr gözüm ben sevdanýn özüyüm,
Darbe yemiþ âþýklarýn sözüyüm,
Aðla gönül çek çileni el balmýþ…

Sosyal Medyada Paylaşın: