sen geldin gönül bahçemde, mevsimler hep bahar. Aðaçlar yeþil, Gök gözlerinden almýþ rengini, Masmavi, güneþ sýcacýk ýsýtýyor, Ýnsanýn içini. Bahar geldi kapýma, Sensin sandým. On sekiz yaþ heyecaný sardý bedenimi.
Titredi elimi her tutuþunda yüreðim, Çýrpýnýrdý, oltaya takýlan balýk gibi. Ha düþtü ha düþecek. Ha durdu kalbim, Ha duracak. Sen geldin gönül bahçemde mevsimler, Hep bahar. Gelen kuþlar kanatlarýnda, Bir bahar müjdesi gibÝ selam taþýrlar, Gittikleri ülkelerin sevgiyi yaþayan, Ýnsanlarýndan. Mevsimlerden BAHAR
Þu karþý tepede yýkýk viran bir mezar, Orada yýllarýn yorgunu bir þair yatar. Haberi yok yaþamadýðý bir dünyaya Gelen BAHAR’dan ve yaþanmýþ aþklardan.
Sen benim için hep BAHAR’dýn SEVDA ÇÝÇEÐÝM
06-09-2006-Çarþamba Tuðrul Ahmet Pekel
Sosyal Medyada Paylaşın:
tugrulahmetpekel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.