//bir yýldýz bahçesinde, güneþ topladým dünden bugüne... bana kalan, sadece bir umut, oda yaþatýr beni bugünden yarýna.//
***
Geçen zamanýn ruhu, olacaksa yeniden Sevda y’akar canýmý; sonuna da kül çýkar Yaramdan yar üflenir, alev sarar aniden Sonu sana çýkmayan, önüme de yol çýkar.
***
Bir yýldýz bahçesinde, özledim yar meþkini Iþýk aldým verdimde, dalda buldum þaþkýný Gözlerin yanýk bakar, öldürme bu aþkýný Her fýrtýna bendende, karþýma da yel çýkar
***
Kurudu nehirlerim, dereler coþturmuyor Gül yanaðý öptüm de, çiçekler açtýrmýyor Þimþeklerin çakarda, aþkýna koþturmuyor Günü gelirde bir gün; canýma da gül çýkar.
***
Hangi çiçektir bizde, baharý aþk olmayan Eserdi yel içimde, sevdasý var gelmeyen Gözyaþýmla akaný, sonu bitmek bilmeyen Aþkýn yaðmurlarýnda, anýma da sel çýkar.
***
Bahar varsa seninle, açar kýrmýzý güller Yürüdüm hasretinle, vahasý açan çöller Bilmem neden aðlatýr, sevenini bu yollar ? Döküyorum çok dilde, yanýma da el çýkar.
***
16/12/2020 Ýskenderun Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet KARA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.