Bu kadar kolay mýydý; böylesi çekip gitmek Hayatý dolu dolu, yaþayamadan yitmek Çaresizliðe düþüp, ’’tükendim’’ deyip; bitmek Zor olsa da hayattan, kopup gitmemelisin
Bu virüs ki kimlerin, hayatýný soldurdu Mutluluðu silerek, acýlarý doldurdu Hayalleri bölerek, fütursuzca saldýrdý Yine de umutlarý, tepip gitmemelisin
Pes ettiðin anlarda, sevdiklerini düþün! Dizlerini acýyla, dövdüklerini düþün! Mücadele ederek, savdýklarýný düþün! Senle çarpan kalplerden, sapýp gitmemelisin
Hayat her gün bir kefen, giydirse de aldýrma Mutlu anlarý düþün, hevesini öldürme Bir musallat yüzünden, hayatýný soldurma Bize biçtiði zulmü, kapýp gitmemelisin
Tut ki bu sýkýntýlar, hiç mi hiç yaþanmadý Edilen dualarla, vücuda taþýnmadý Bir el ki önleyerek, acýyý kuþanmadý Bahþedilen hayatý öpüp gitmemelisin
Kardelen 15.12.2020
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kardelen çiçeği Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.