her sabah açýp perdeyi baktýðýmda çiçek açmýþ gibi oluyormuþ pencerem beni andýrýyormuþ her gün önünden geçtiðim kapýlardan biri ama ben hiç açýp girmiyormuþum içeri saçlarýmýn öz kardeþiymiþ sokaðýn baþýndaki aðacýn ince uçlarý yolumu gözlüyormuþ kendilerini bana benzeten bütün melankolik çocuklar uzanýp açsam kör musluðundan yýllanmýþ þaraplar akýtacakmýþ þu yýkýlmaya yüz tutmuþ çeþme ama ben hiçbiri deðilim bu gece soðuklarýyla ünlenmiþ o eski kýþlar gibiyim alabildiðine
hulyaperest
Sosyal Medyada Paylaşın:
hulyaperest Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.