GÖNÜL SAATİM

Ey gönlüm,nasýl geçiyor ömrün ibretle bir bak,
Yarýþ halinde sanki iþleyen saatlere inat.
Daha bir çocukken aðlayarak geldik dünyaya,
Hiçbir þeyden habersiz yattýk yýllarca rüyaya.
Gerçekler uyardý bizi bu tatlý uykumuzdan,
Her gerçekte bir yýldýz silindi ufkumuzdan.
Adýmlar atýldýkça hep geriye gidiyordum,
Bundaki tersliði ben o zamandan biliyordum.
Acýlar kederler hiç peþimi býrakmadýlar,
Merhametten yoksun,hiç yüzüme bakmadýlar.
Göz yaþým sel olup içime doðru aktýðýnda,
Volkan olup patladým dertler beni yaktýðýnda.
Huzurdan mutluluktan hiçbir eser görünmedi,
Kara bir yazý var kaderimde hiç silinmedi.
Her saniyede,her dakikada dünyam karardý,
Bana biraz mutluluðun kime zararý vardý.?
Yýllardan beridir bu ömrüm hep böyle geçiyor,
Altýn makasla bana ateþten gömlek biçiyor.
Þimdi bir sevdanýn elinde esir etti beni,
Aklým baþýmda deðil O’nu sevdiðimden beri.
Bu dert geçici deðil ömrümün sonuna kadar,
Mevsimler deðiþsede benim gönlümde sonbahar.
Ýnsaf edipte bir gonca açarsa hazanýmda,
Dünyam þenlenir bir gülistan olur her yanýmda.
Mutluluktan küçük bir pay çýkar belki bahtýma,
Artýk bir sultan olsun benimde gönül tahtýma.
Varsýn saatler þimdi bildiði gibi iþlesin,
Açsýn goncalar,dalýnda bülbülleri düþlesin.
Cengiz (SERDAR-I GÖNÜL) 23.11.2007
Sosyal Medyada Paylaşın: