HER ŞEY KENDİ YATAĞINDA.

GARÝP ÝÞTÝR YAÞAMAK
Biliyorum kaçýp gidecek duygularým,
hürriyetim tutsak, hislerim param parça.
Henüz farkýnda deðilim olup bitenin,
her þey çok sýradanmýþ gibi;
dalgýným, biraz da yorgun ama asla vurdumduymaz deðilim.
Beklenmedik bir misafirden, unutulmuþ eski bir hikâyeyi
hatýrlamaya çalýþýyorken buluyorum kendimi.
Yolculuk burada bitmiþ de, bundan sonrasý aþýlmaz duvar sanki.
Böyle þeyler düþünmek istemiyorum,
böyle þeylere takýlmak ta istemiyorum.
Sahili, denizin kumlarýný hayal ediyorum.
geceden ay ýþýðýný çektiði için yakamozlar inmediler sahile.
Garip iþliyor bu hayatýn gar’ý, çok garip yolcularý var bu trenin…
raylar rast gele serilmiþ, döþenmedi taþlarý kaldýrýmlarýn.
Çiseliyor gökyüzü ve mavi patiskaya benzemiyor deniz.
Yok, yok, aðlamýyorum, hiçbir damla yaþ gelmedi gözlerimden.
O kadar sýradan, o kadar daðýnýk ki her þey,
hepsi kendi yataðýn da.
Alýþkanlýklarým,
alýnganlýklarým bir bir vuruyorlar gerçeði yüzüme bakýþlarým
Alacakaranlýk kuþaðýnda bir damla ýþýk,
üstü açýk pencere.
Dýþarýsý alabildiðine hareketli ama kimse kimsenin umurunda deðil.
Herkes kendi âleminde,
herkes kendi kafasýna göre yerleþtirmeye çalýþýyor dünyayý,
Bunun mümkün olmadýðýnýn onlar da farkýndalar aslýn da.
Aldatýldým demeye dilim varmýyor ama aslýnda ben de aldatýldým.
Soðukkanlý bir þekilde akýyor hikâyeler ama yine de hepsi pamuk þeker gibi,
dokunmadan eriyip gidiyorlar.
Göðsümün tam ortasý, biraz üstü ama az aþaðýsý ateþten gömlek.
Yok, yok melek falan yok cennetin kapýsýnda,
kapý da kalmadý zaten.
Öyle bir iþtir ki yaþamak, böylesine bir duyguya kapýlacak kadar iþte. 23,08,2020 Pazar..

Sosyal Medyada Paylaşın: