SESSİZ VEDA
Fermana yenildi sevdamýz bizim,
Aynalar gülmüyor asýk yüzümüz…
Harmana serildi yürekte gizim,
Hedefi bulmuyor artýk sözümüz…
Gönlümün köþkünde giydirdim tacý,
Sevda ateþinden indirdim sacý,
Bir kuþ gibi gitti gönlün ilacý,
Çýkýlmaz yokuþa döndü düzümüz…
Ýki süvariydik sevda küheylan,
Gönül baðýmýzda mutluydu ceylan,
Düþlerimizde kar yaðmur heyelan,
Baharý küstürdük bitmez güzümüz…
Yýldýz kayar gibi kaydý sevdamýz,
Boynu bükük döndü daðdan sedamýz,
Kanayan yaradýr sessiz vedamýz,
Hasretin yelinde parlar közümüz…
Cantekin der; canan düþtük kapana,
Yürekleri koyduk deli sapana,
Sevda yüz göstermez hýrsa tapana,
Ayrýlýk ateþi yaktý özümüz…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Cantekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.